هدف این پژوهش، بررسی اثرات بیولوژیکی مصرف سطوح مختلف تفاله انگور بر فراسنجههای رشد و متابولیتهای خونی برههای پرواری افشاری بود. برای این منظور، از تفاله انگور سیاه یکی از کارخانههای آبمیوهگیری استفاده شد. تفالهها به آزمایشگاه موسسه تحقیقات علوم دامی کشور منتقل و در فضای مسقف، با تهویه مناسب خشک شدند. سپس ترکیبات شیمیایی تفاله انگور اندازهگیری شد. برای بررسی عملکرد پروار، از 30 راس بره نر افشاری تغذیه شده با سطوح صفر، 20، 40، 60 و80 درصد تفاله خشک انگور به جای یونجه (بهمدت 90 روز) در طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. فراسنجههای عملکردی شامل افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک تعیین شدند. متابولیتهای خونی شامل گلوکز، نیتروژنکل و نیتروژن اورهای پلاسمای خون، در هر 28 روز یکبار اندازهگیری شدند. پروتئینخام، دیواره سلولی و ترکیبات فنلی تفالهانگور بهترتیب 3/8، 8/57 و 8/5 درصدماده خشک شدند. خوراک مصرفی روزانه (گرم در ماده خشک)، میزان افزایش وزن روزانه(گرم) و ضریب تبدیل خوراک برههای آزمایشی تغذیه شده با مصرف 40 درصد تفاله انگور (تیمار بهینه) بهترتیب 6/1675، 1/218 و 7/7 بودند که با تیمارهای دیگر تفاوت معنیداری داشتند (05/0P<). درمجموع، مناسبترین عملکرد متناسب با ضریب تبدیل خوراک برههای پرواری، در تیمار آزمایشی 40 درصد تفاله انگور بهدست آمد. بهنظر میرسد استفاده مناسب از تفاله انگور در خوراک برههای پرواری، باعث افزایش سرعت رشد و کاهش ضریب تبدیل خوراک میگردد. همچنین مصرف بهینه تفاله انگور میتواند باعث افزایش تولید و نیز کاهش هزینه خوراک شود.
)